Η Τουρκία των αισθήσεων και η Ελλάδα των ψευδαισθήσεων

Ποιες είναι οι ψευδαισθήσεις που προωθεί το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Τις παρακάτω επισημάνσεις που μπορεί κάποιος να τις χαρακτηρίσει είτε ως ψευδαισθήσεις, είτε ως παραισθήσεις τις προωθεί το ίδιο το ελληνικό πολιτικό σύστημα στον ελληνικό λαό ως άλλοθι για την στρατηγική της υποχωρητικότητας και της δήθεν ήρεμης, ειρηνικής δύναμης την οποία υιοθετεί η Ελλάδα:

1. Οι Τούρκοι μπλοφάρουν και στο τέλος δεν θα κάνουν τίποτα.

Κάτι τέτοιο δεν ίσχυε ποτέ. Το αντίθετο συμβαίνει. Οι Τούρκοι πάντα προειδοποιούν για τις ενέργειές τους τις οποίες στο τέλος υλοποιούν. Μας δίνουν όμως χρόνο να τις «δουλέψουμε» και να πνιγούμε στις… αυταπάτες μας.

2. Η Ελλάδα έχει δίκιο με το μέρος της. Η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου και των συνθηκών.

Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες εσωτερικές αυταπάτες. Η Τουρκία ουδέποτε συμμορφώθηκε σε καμία διεθνή συνθήκη και δεν εφάρμοσε κανένα Διεθνές Δίκαιο σε κανέναν τομέα.

3. Η Ελλάδα έχει την στήριξη των «Μεγάλων Δυνάμεων» και άρα δεν έχουμε κάτι να φοβόμαστε. Είναι στο πλευρό μας οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ιταλία, αλλά αν χρειαστεί και η Ρωσία.

Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν και είμαστε απολύτως μόνοι. Σε ένα θερμό επεισόδιο ή σε μία σύρραξη είναι απολύτως βέβαιον ότι θα πολεμήσουμε μόνοι μας, όπως συνέβη και στο παρελθόν (βλέπε Αττίλας ΙΙ και Ίμια). Θυμίζω σε αυτό το σημείο την τεράστια φαντασίωση της ελληνικής πολιτικής και ακαδημαϊκής ελιτ που μας διαβεβαίωναν ότι η παραχώρηση δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης σε πετρελαϊκούς κολοσσούς θα «θωράκιζε πλήρως» την εθνική κυριαρχία στις ΑΟΖ. Η Total που είναι φίλη της Γαλλίας, η ExxonMobil της ισχυρής Αμερικής και η ENI της μεσογειακής Ιταλίας, οι οποίες δεν θα άφηναν τους Τούρκους να πλησιάσουν στα οικόπεδα της Κύπρου! Αυτή ήταν ίσως η μεγαλύτερη αστειότητα σε επίπεδο πολιτικής εκτίμησης. Θυμίζω απλά για την ιστορία ότι μόλις ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι βγαίνει στην Κυπριακή ΑΟΖ για έρευνες, εξαφανίστηκαν άπαντες και τώρα μπορεί να τριγυρνάει ελεύθερος στα Οικόπεδα της Κύπρου.

4. Η Τουρκία είναι απομονωμένη από την Ευρώπη και από τους διεθνείς παράγοντες

Η Τουρκία είναι ίσως ο δυνατότερος παίκτης στην Μεσόγειο και αυτό το ξέρουν άπαντες. Δεν είναι τυχαίο ότι με απίστευτη άνεση ο Ερντογάν εκβιάζει την Αμερική, τη Γερμανία, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Ρωσία, ενώ ταυτόχρονα είναι προνομιακός συνομιλητής όλων. Μόνο ένας πολιτικά τυφλός δεν μπορεί να δει ότι αυτή την στιγμή το γεωστρατηγικό παιχνίδι που διεξάγεται είναι αν η Τουρκία θα προσδεθεί στο άρμα της Ρωσίας ή θα περάσει στο στρατόπεδο της Δύσης και των ΗΠΑ. Οι δυο μεγάλες δυνάμεις διεκδικούν την Τουρκία με απίστευτο ζήλο. Συνεπώς το παραμύθι περί απομονωμένης Τουρκίας δεν πείθει κανέναν.

5. Ο Ερντογάν έχει εσωτερικό πρόβλημα και η οικονομία του καταρρέει. Όλα όσα κάνει τα κάνει για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης

Ο Ερντογάν δεν έχει κανένα εσωτερικό πρόβλημα. Είναι πανίσχυρος μέχρις σημείου που θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί δικτάτορας. Όσο για τα οικονομικά της χώρας του, τον κάλυψαν άπαντες οι σύμμαχοί του με αποτέλεσμα να αποφύγει την είσοδο στο ΔΝΤ. Και όχι μόνο τον κάλυψαν με swaps από το Κατάρ κλπ, αλλά οι οίκοι αξιολόγησης, πολύ πρόσφατα, αναβάθμισαν τις Τουρκικές τράπεζες και την οικονομία.
Οι συνεχόμενες επιθετικές πράξεις εντός της τελευταίας τριετίας, όπως η ρητορεία περί αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάνης, η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού προβλήματος με αποκορύφωμα τα γεγονότα του Έβρου, η μόνιμη καταπάτηση της υφαλοκρηπίδας της Κύπρου, η μεγέθυνση των καθημερινών παραβιάσεων στο Αιγαίο, οι χάρτες της Γαλάζιας Πατρίδας, το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο και η πρόσφατη βεβήλωση της Αγίας Σοφίας, αποδεικνύουν ότι το αφήγημα περί ψύχραιμης διπλωματίας με τους Τούρκους δεν έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
Πιστοποιούν με τον χειρότερο τρόπο ότι η Τουρκία συνιστά σήμερα για την Ελλάδα μια δομική απειλή και όχι έναν απλώς δύσκολο και απείθαρχο γείτονα, ο οποίος μπορεί να τιθασευτεί απλά με την επίκληση των αρχών διεθνούς δικαίου και με την κατευναστική πολιτική.
Ο κίνδυνος είναι πραγματικός, είναι σοβαρός και είναι προ των πυλών. Είναι προφανές ότι απαιτείται ο επανακαθορισμός και η χάραξη μιας νέας εθνικής στρατηγικής η οποία να βασίζεται στη βούληση για αναχαίτιση.
Αποτελεί εθνική τραγωδία το γεγονός ότι η Ελλάδα ακόμα δεν έχει κάνει επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια σε όλες τις ελληνικές θάλασσες και δεν έχει προχωρήσει σε ανακήρυξη και οριοθέτηση της ΑΟΖ με Κύπρο, Αίγυπτο, Ιταλία. Δεν έχει καταθέσει συντεταγμένες στον ΟΗΕ!
Αποτελεί πρωτοφανές φαινόμενο υποχωρητικότητας ότι η Ελλάδα δεν έχει τολμήσει να δηλώσει δημόσια το αυτονόητο: οποιαδήποτε τουρκική εισβολή στην ελληνική υφαλοκρηπίδα θα αποτελέσει casus belli.
Δεν έχει δηλώσει δηλαδή το αυτονόητο και ναι, αυτό είναι τροφή για σκέψη.
Τελικά το πιο επικίνδυνο από όλα δεν είναι η τουρκική επιθετικότητα, αλλά ο ελληνικός εφησυχασμός.

(Πηγή: https://www.newsbomb.gr  -- Κώστας Τσιτούνας)