Κρίσεις γιά τό σήμερα
(εσυντάχθη από agiasofia.com)
Eπειδή μελετούμε ιστορία γιά νά γίνουμε καλύτεροι, όπως είπε καί ο
Πολύβιος, αλλά καί επειδή είμαι απογοητευμένος καί
αηδιασμένος από τή σήψη καί τή διαφθορά τού συστήματος της σύγχρονης
Ελλάδος θεωρώ χρέος μου νά γράψω μερικά σχόλια γιά
τό σήμερα. Σήμερα λοιπόν στήν πατρίδα μας, μαζί μέ τήν σαπίλα καί τήν
διαφθορά, βασιλεύει η υποκρισία καί η αλλαζονεία, χαρακτηριστικά πού
συναντά κανείς
στούς ταγούς αυτού του κράτους καί στούς λακέδες τους: τούς
μεγαλοδημοσιογράφους, τούς μεγαλοσυνδικαλιστές καί άλλα τρωκτικά
πού ζούν από τά χρήματα πού έπρεπε νά παίρνει ο μικροσυνταξιούχος, ο
υπάλληλος, ο άνεργος, ο εργάτης καί η πολύτεκνη μητέρα.
Είμαι απογοητευμένος από ένα σύστημα πού από τή μία πλουτίζει τούς
πλουσίους καί από τήν άλλη φτωχαίνει τούς φτωχούς, πού
πού από τή μία προβάλλει τούς τιποτένιους τού τηλεοπτικού θεάματος καί
καί από τήν άλλη συνθλίβει τούς έντιμους καί τούς
ευσυνείδητους εργαζομένους, από ένα σύστημα πού από τή μία διογκώνει τά
ελλείματα του κράτους καί από τήν άλλη φουσκώνει
τίς τσέπες των διαχειριστών αυτού του κράτους.
Σήμερα γιά νά μήν κλονιστεί αυτό τό σύστημα καί νά μήν χάσουν τήν βολή τους καί τόν πλούτο τους οι καλοβολεμένοι δισεκατομμυριούχοι πολιτικοί μας, οι μεγαλοεκδότες μας, οι βιομήχανοι μας, καί οι μεγαλοδημοσιογράφοι μας αλλά καί γιά νά μπορέσουν νά κτίσουν τήν βιλίτσα τους στήν Εκάλη οι φακελλάκηδες δημοσίοι υπαλλήλοι, οι μεγαλοεργολάβοι των δημοσίων έργων, οι προμηθευτές του Δημοσίου καί οι μεγαλοσυνδικαλιστές μας, προσπαθούν νά εξαλείψουν τήν σκέψη καί τήν κρίση από τόν μέσο Έλληνα γιά νά τόν εξαθλιώσουν ακόμα περισσότερο, κλείνοντας καί άλλα εργοστάσια καί άλλες βιοτεχνίες, βουλιάζοντας τό μικροεμπόριο, καταστρέφοντας τήν γεωργία καί τήν παραγωγή αυτού του τόπου.
Στήν Ελλάδα του σήμερα υπάρχουν δύο μέτρα καί δύο σταθμά:
Από τήν μία εφημερίδες καί ΜΜΕ δείχνουν νά κατηγορούν τούς Αμερικάνους καί από τήν άλλη υπηρετούν πιστά τά πειθήνια όργανα των Αμερικάνων πού είναι οι ηγέτες μας και οι υπουργοί μας, μέ αποκορύφωμα τό σχέδιο Αννάν πού τό υποστήριζαν όλες οι ψευτοδημοκρατικές εφημερίδες καί τό οποίο παρέδιδε στήν αγκαλιά των Τούρκων καί των Αγγλοαμερικάνων τήν Κύπρο. Τηλεόραση καί ραδιόφωνο έχουν κατακλυστεί από αυτούς πού προσπαθούν μέ ήπιο τρόπο νά μάς θέσουν κάτω από τήν εξουσία της υπερδύναμης, των πολυεθνικών ή μέ άλλα λόγια της νεοφασιστικής τάξης πραγμάτων. Από τήν μία οργανώσεις, κράτος καί "προοδευτικά" ή προδοδευτικά κόμματα κόπτονται γιά τούς αδυνάτους καί τίς ξένες μειονότητες στην Ελλάδα καί από τήν άλλη ποτέ δέν ενδιαφέρθηκαν γιά τήν μειονότητα μας στήν Πόλη πού εξοντώθηκε, γιά τούς σκοτωμένους Κυπρίους του '74, γιά τούς αγνοούμενους ή γιά τους Κύπριους πρόσφυγες. Ιδιαίτερα οι ψευτοαριστεροί ουδέποτε διαμαρτυρήθηκαν στό φασιστικό κράτος της Τουρκίας γιά τούς χιλιάδες πραγματικούς αριστερούς πού τρελλαίνονται στά λευκά κελλιά ή γιά τήν Κουρδική καί Ποντιακή μειονότητα πού τρομοκρατείται καί φυλακίζεται, αλλά τείνουν χείρα φιλίας σέ αυτό τό κράτος. Ενώ οι ευαίσθητοι προοδευτικοί (οι οποίοι στήν ουσία ενδιαφέρονται μόνο γιά τήν πρόοδο της τσέπης τους) δυσφορούν όταν δέν γίνεται τό τζαμί στήν Αθήνα ή όταν γίνονται σκίτσα μέ τόν Μωάμεθ ή όταν προσβάλλονται οι μουσουλμάνοι της Θράκης (ας θυμηθούμε τό τζαμί στήν Κομοτηνή) καί απαιτούν νά γίνονται σεβαστές οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των λαών, οι ίδιοι ευαίσθητοι προοδευτικοί πολεμούν μέ όλη τους τήν δύναμη τήν δική μας Εκκλησία., γράφουν βιβλία πού χλευάζουν τόν Ιησού, αδιαφορούν γιά τήν καταστροφή καί βεβήλωση εκκλησιών στήν Πόλη καί στήν Β. Κύπρο, αδιαφορούν όταν καταστρέφονται από τά θεμέλια τά ορθόδοξα μοναστήρια στό Κόσσοβο ή όταν γίνονται καλλιστεία στοήν Αγία Σοφία. Οταν ξεσηκώνονται οι ορθόδοξοι τούς λένε οπισθοδρομικούς καί μεσαιωνικούς, όταν ξεσηκώνονται οι μουσουλμάνοι, τότε λένε ότι πρέπει νά σεβόμαστε τά ιερά καί τά όσια των λαών. Πάλι δύο μέτρα καί δύο σταθμά.
Ας έρθουμε καί στήν Τουρκία. Η κατάσταση είναι κωμική. Τό σύστημα έστρωσε δουλικά τό χαλί στήν Τουρκία, μέ εντολή των Αμερικάνων, γιά νά μπεί τό κράτος αυτό στήν Ευρώπη, χωρίς μισό αντάλλαγμα. Τό σύστημα συνεργάζεται καί κάνει τό φίλο μέ ποιόν; Μέ τόν κατακτητή μας. Καί όσοι δέν κάνουν τόν φίλο κατηγορούνται από τούς δημοσιογράφους ως ακροδεξιοί. Γιατί οι συνεργάτες μέ τόν Γερμανό κατακτητή ήταν φασίστες καί κατακριτέοι ενω οι συνεργάστες μέ τόν Τούρκο κατακτητή είναι δημοκράτες καί άξιοι επαίνου; Θά πεί κανείς ότι τώρα μέ τούς Γερμανούς είμαστε φίλοι καί πρέπει νά γίνουμε καί μέ τούς Τούρκους. Μά γίναμε φίλοι όταν ξεκουμπίστηκαν οι κατακτητές καί πήγαν από εκεί πού ήρθαν. Μέ τούς Τούρκους κατακτητές τουναντίον καί δέν έφυγαν από εκείνα πού κατέκτησαν καί προσδοκούν καί άλλα. Οι φίλοι των Τούρκων δέν δικαιώνουν τήν πολιτική της εισβολής καί των επεκτατικών πολέμων; Είναι δημοκρατικό τό νά ξεχνάς μία εισβολή ύστερα από κάποια χρόνια καί νά κάνεις τόν φίλο μέ αυτόν πού άρπαξε εδάφη, έκανε γενοκτονία, παιδωμάζωμα καί κατέστρεψε πολιτισμούς; Δηλαδή οι προοδευτικοί μας λένε ότι αν ο Χίτλερ νικούσε, εποίκιζε τήν Κρήτη γιά παράδειγμα, θά έπρεπε τώρα νά ζούμε αρμονικά μέ τά παιδιά των εποίκων, γιατί αλλοιώς θά είμαστε ρατσιστές καί φασίστες. Αν ο Χίτλερ νικούσε δέν θά ασχολούμαστε μέ τά 1500 θύματα των Καλαβρύτων όπως δέν τό κάνουμε γιά τους 1619 αγνοούμενους της Κύπρου. Δηλαδή η πολιτική του Χίτλερ δικαιώνεται μέ τό πέρασμα του χρόνου; Τί δημοκρατία είναι αυτή! Εφριξα όταν άκουσα σέ ραδιοφωνικό σταθμό, κάποιο δημοσιογράφο, γλύφτη του συστήματος, νά κατηγορεί ως ακροδεξιούς όσους αποκαλούνε τήν Κωνσταντινούπολη, Βασιλεύουσα. Δηλαδή είναι δημοκρατικό νά τήν αποκαλούμε Ιστανμπούλ; Δηλαδή ο Παλαιολόγος ήταν ο ακροδεξιός καί ο Μωάμεθ ο κατακτητής ο αριστερός δημοκράτης;
Αλλες αντιθέσεις έχουν νά κάνουνε μέ τίς δικές μάς διαμάχες καί μέ τίς ταμπέλες του Δεξιού καί του Αριστερού πού μας κολλήσανε κάποτε καί τίς οποίες οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι επειδή θέλουν χωρισμένο τόν ελληνικό λαό, συνεχίζουν νά συντηρούν. Πρέπει νά είμαστε χωρισμένοι σέ δύο στρατόπεδα ώστε νά μην προκόψουμε καί για νά μήν υπαρξει αξιοκρατία σέ αυτή τή χώρα. Οι δεξιοί πρέπει νά διορίζουν δεξιούς καί οι αριστεροί αριστερούς, ώστε οι άξιοι καί οι ικανοί νά μένουν στό περιθώριο. Αυτή τήν κατάσταση τήν υπέθαλπε καί υποθάλπει τό κόμμα πού βρίσκοταν είκοσι χρόνια στήν εξουσία καί χρεοκώπησε τό Ελληνικό κράτος. Εδώ πάλι χρησιμοποιούνται δύο μέτρα καί σταθμά όπου θυμόμαστε μόνο τά εγκλήματα της δεξιάς τήν περίοδο 1950 μέχρι 1974, αλλά λησμονούμε τά εγκλήματα καί τίς σφαγές πού έγιναν τήν περίδο 1942-1949, από τούς αριστερούς αντάρτες. Γιατί κατακρίνουμε τόν Παπαδόπουλο καί επαινούμε τόν Βελουχιώτη πού εξόντωσε όλες τίς αντάρτικες ομάδες πού δέν ήλεγχε, δέν μπορώ νά τό καταλάβω. Γιατί είναι γιορτή Δημοκρατίας αυτή πού γίνεται στή Μακρόνησσο καί γιορτή μίσους αυτή του Γράμμου, πού μας έσωσε από τήν Σταλινική δικτατορία είναι καί αυτό άξιο απορίας. Οσοι υποστηρίζουν τόν Χίτλερ πού εξόντωσε στά στρατόπεδα συγκέντρωσης εκατομμύρια αθώους είναι φασίστες καί όσοι υποστηρίζουν τόν Στάλιν πού εξόντωσε στά γκουλάγκ της Σιβηρίας ίσως περισσότερα εκατομμύρια αθώους, είναι προοδευτικοί. Γιατί ο Μεταξάς ήταν κακός δικτάτορας καί ο Κάστρο είναι καλός δικτάτορας; Μάλιστα οι οπαδοί του δικτάτορα Κάστρο μετά βδελυγμίας προσπαθούν νά αποκυρήξουν τόν δικτάτορα Μεταξά, ο οποίος πήρε τήν εξουσία καί μέ τήν έγκριση του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Αυτοί οι παραλογισμοί συμβαίνουν μόνο στήν χώρα μας καί όχι σέ άλλος ευρωπαϊκές χώρες όπου καταδικάζονται καί οι δύο μεγάλοι σφαγείς του εικοστού αιώνα (Χίτλερ, Στάλιν). Μία άλλη αντίθεση είναι η σχετική μέ τούς ακροαριστερούς τρομοκράτες πού σκορπούσαν τόν θάνατο γιά 30 χρόνια καί τούς ομοϊδεάτες τους πού καίνε τόν πανεπιστημιακό χώρο καί καταστρέφουν τά μαγαζιά καί τά αυτοκίνητα πολιτών. Αυτούς τά ΜΜΕ καί διάφοροι προδοδευτικοί δέν τούς έχουν αποκαλέσει ποτέ ακροαριστερούς, δημοσίευαν τίς ποτισμένες μέ αίμα προκυρήξεις τους, καί έδειχναν νά τούς συμπαθούν κιόλας. Αν κάποια αντίθετη ομάδα κάνει αντίστοιχες ενέργειες, τότε όλοι τούς δείχουν μέ τό δάκτυλο καί τούς αποκαλούν μέ πάθος "ακροδεξιούς".
Ενας άλλος σφαγέας πού δέν τολμά νά καταδικαστεί από τό ελληνικό κράτος καί τούς προδοδευτικούς είναι ο Κεμάλ, ο εμπνευστής του Χίτλερ. Είναι γνωστό ότι ο Χίτλερ όταν τον ρώτησαν γιά τήν κρίση της ιστορίας σχετικά μέ τήν εξόντωση των Εβραίων, είχε πεί: "Ποιός θυμάται τούς Αρμενίους;". Ετσι τό κράτος μας μέ τους λακέδες του υπακούοντας τυφλά στό Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εβραίων τιμά τό ολοκαύτωμα των Εβραίων καί αρνείται νά τιμήσει τήν μνήμη των σφαγμένων Μικρασιατών από τόν Κεμάλ. Μάλιστα ο πρίγκηπας πολιτικός μας έχει καταθέσει καί στεφάνι στο μαυσωλείο του σφαγέα των Ελλήνων, στήν Αγκυρα. Όποιος αρνείται τό ολοκαύτωμα των Εβραίων είναι ρατσιστής, όποιος αρνείται τό ολοκαύτωμα των Ελλήνων σημαίνει ότι "είναι προδευτικός κοιτάζει μπροστά καί έχει ξεφύγει από τίς αγκυλώσεις του παρελθόντος". Πάλι δύο μέτρα καί δύο σταθμά.
Κλείνοντας θέλω νά ελπίζω ότι τά νέα παιδιά δέν θά υποκύψουν στά πρότυπα πού προβάλει η τηλεόραση. Πρότυπα πού έχουν νά κάνουν μέ τόν εύκολο πλουτισμό, μέ τήν ομορφιά του σώματος, μέ τήν προστυχιά, μέ τήν καλοπέραση καί τό γλέντι, μέ τήν ευτέλεια, μέ τήν φιγούρα αλλά θά προστρέξουν στά πρότυπα πού μάς δίδαξε ο Ομηρος όπως η αγάπη γιά τήν οικογένεια καί τήν πατρίδα, στά πρότυπα πού μας δίδαξε ο Σωκράτης, όπως η ηθική καί η πίστη στούς νόμους, στά πρότυπα του Ρωμανού καί του Παλαιολόγου, όπως η αυτοθυσία γιά τήν σωτηρία της πατρίδας, στά πρότυπα των Πατέρων της Εκκλησίας μας, όπως η αγάπη στόν φτωχό καί στόν πλησίον μας, στα πρότυπα των επαναστατών του '21, όπως είναι η ελευθερία, γιατί σέ αυτά στηρίζεται η πραγματική Δημοκρατία.
Σήμερα γιά νά μήν κλονιστεί αυτό τό σύστημα καί νά μήν χάσουν τήν βολή τους καί τόν πλούτο τους οι καλοβολεμένοι δισεκατομμυριούχοι πολιτικοί μας, οι μεγαλοεκδότες μας, οι βιομήχανοι μας, καί οι μεγαλοδημοσιογράφοι μας αλλά καί γιά νά μπορέσουν νά κτίσουν τήν βιλίτσα τους στήν Εκάλη οι φακελλάκηδες δημοσίοι υπαλλήλοι, οι μεγαλοεργολάβοι των δημοσίων έργων, οι προμηθευτές του Δημοσίου καί οι μεγαλοσυνδικαλιστές μας, προσπαθούν νά εξαλείψουν τήν σκέψη καί τήν κρίση από τόν μέσο Έλληνα γιά νά τόν εξαθλιώσουν ακόμα περισσότερο, κλείνοντας καί άλλα εργοστάσια καί άλλες βιοτεχνίες, βουλιάζοντας τό μικροεμπόριο, καταστρέφοντας τήν γεωργία καί τήν παραγωγή αυτού του τόπου.
Στήν Ελλάδα του σήμερα υπάρχουν δύο μέτρα καί δύο σταθμά:
Από τήν μία εφημερίδες καί ΜΜΕ δείχνουν νά κατηγορούν τούς Αμερικάνους καί από τήν άλλη υπηρετούν πιστά τά πειθήνια όργανα των Αμερικάνων πού είναι οι ηγέτες μας και οι υπουργοί μας, μέ αποκορύφωμα τό σχέδιο Αννάν πού τό υποστήριζαν όλες οι ψευτοδημοκρατικές εφημερίδες καί τό οποίο παρέδιδε στήν αγκαλιά των Τούρκων καί των Αγγλοαμερικάνων τήν Κύπρο. Τηλεόραση καί ραδιόφωνο έχουν κατακλυστεί από αυτούς πού προσπαθούν μέ ήπιο τρόπο νά μάς θέσουν κάτω από τήν εξουσία της υπερδύναμης, των πολυεθνικών ή μέ άλλα λόγια της νεοφασιστικής τάξης πραγμάτων. Από τήν μία οργανώσεις, κράτος καί "προοδευτικά" ή προδοδευτικά κόμματα κόπτονται γιά τούς αδυνάτους καί τίς ξένες μειονότητες στην Ελλάδα καί από τήν άλλη ποτέ δέν ενδιαφέρθηκαν γιά τήν μειονότητα μας στήν Πόλη πού εξοντώθηκε, γιά τούς σκοτωμένους Κυπρίους του '74, γιά τούς αγνοούμενους ή γιά τους Κύπριους πρόσφυγες. Ιδιαίτερα οι ψευτοαριστεροί ουδέποτε διαμαρτυρήθηκαν στό φασιστικό κράτος της Τουρκίας γιά τούς χιλιάδες πραγματικούς αριστερούς πού τρελλαίνονται στά λευκά κελλιά ή γιά τήν Κουρδική καί Ποντιακή μειονότητα πού τρομοκρατείται καί φυλακίζεται, αλλά τείνουν χείρα φιλίας σέ αυτό τό κράτος. Ενώ οι ευαίσθητοι προοδευτικοί (οι οποίοι στήν ουσία ενδιαφέρονται μόνο γιά τήν πρόοδο της τσέπης τους) δυσφορούν όταν δέν γίνεται τό τζαμί στήν Αθήνα ή όταν γίνονται σκίτσα μέ τόν Μωάμεθ ή όταν προσβάλλονται οι μουσουλμάνοι της Θράκης (ας θυμηθούμε τό τζαμί στήν Κομοτηνή) καί απαιτούν νά γίνονται σεβαστές οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των λαών, οι ίδιοι ευαίσθητοι προοδευτικοί πολεμούν μέ όλη τους τήν δύναμη τήν δική μας Εκκλησία., γράφουν βιβλία πού χλευάζουν τόν Ιησού, αδιαφορούν γιά τήν καταστροφή καί βεβήλωση εκκλησιών στήν Πόλη καί στήν Β. Κύπρο, αδιαφορούν όταν καταστρέφονται από τά θεμέλια τά ορθόδοξα μοναστήρια στό Κόσσοβο ή όταν γίνονται καλλιστεία στοήν Αγία Σοφία. Οταν ξεσηκώνονται οι ορθόδοξοι τούς λένε οπισθοδρομικούς καί μεσαιωνικούς, όταν ξεσηκώνονται οι μουσουλμάνοι, τότε λένε ότι πρέπει νά σεβόμαστε τά ιερά καί τά όσια των λαών. Πάλι δύο μέτρα καί δύο σταθμά.
Ας έρθουμε καί στήν Τουρκία. Η κατάσταση είναι κωμική. Τό σύστημα έστρωσε δουλικά τό χαλί στήν Τουρκία, μέ εντολή των Αμερικάνων, γιά νά μπεί τό κράτος αυτό στήν Ευρώπη, χωρίς μισό αντάλλαγμα. Τό σύστημα συνεργάζεται καί κάνει τό φίλο μέ ποιόν; Μέ τόν κατακτητή μας. Καί όσοι δέν κάνουν τόν φίλο κατηγορούνται από τούς δημοσιογράφους ως ακροδεξιοί. Γιατί οι συνεργάτες μέ τόν Γερμανό κατακτητή ήταν φασίστες καί κατακριτέοι ενω οι συνεργάστες μέ τόν Τούρκο κατακτητή είναι δημοκράτες καί άξιοι επαίνου; Θά πεί κανείς ότι τώρα μέ τούς Γερμανούς είμαστε φίλοι καί πρέπει νά γίνουμε καί μέ τούς Τούρκους. Μά γίναμε φίλοι όταν ξεκουμπίστηκαν οι κατακτητές καί πήγαν από εκεί πού ήρθαν. Μέ τούς Τούρκους κατακτητές τουναντίον καί δέν έφυγαν από εκείνα πού κατέκτησαν καί προσδοκούν καί άλλα. Οι φίλοι των Τούρκων δέν δικαιώνουν τήν πολιτική της εισβολής καί των επεκτατικών πολέμων; Είναι δημοκρατικό τό νά ξεχνάς μία εισβολή ύστερα από κάποια χρόνια καί νά κάνεις τόν φίλο μέ αυτόν πού άρπαξε εδάφη, έκανε γενοκτονία, παιδωμάζωμα καί κατέστρεψε πολιτισμούς; Δηλαδή οι προοδευτικοί μας λένε ότι αν ο Χίτλερ νικούσε, εποίκιζε τήν Κρήτη γιά παράδειγμα, θά έπρεπε τώρα νά ζούμε αρμονικά μέ τά παιδιά των εποίκων, γιατί αλλοιώς θά είμαστε ρατσιστές καί φασίστες. Αν ο Χίτλερ νικούσε δέν θά ασχολούμαστε μέ τά 1500 θύματα των Καλαβρύτων όπως δέν τό κάνουμε γιά τους 1619 αγνοούμενους της Κύπρου. Δηλαδή η πολιτική του Χίτλερ δικαιώνεται μέ τό πέρασμα του χρόνου; Τί δημοκρατία είναι αυτή! Εφριξα όταν άκουσα σέ ραδιοφωνικό σταθμό, κάποιο δημοσιογράφο, γλύφτη του συστήματος, νά κατηγορεί ως ακροδεξιούς όσους αποκαλούνε τήν Κωνσταντινούπολη, Βασιλεύουσα. Δηλαδή είναι δημοκρατικό νά τήν αποκαλούμε Ιστανμπούλ; Δηλαδή ο Παλαιολόγος ήταν ο ακροδεξιός καί ο Μωάμεθ ο κατακτητής ο αριστερός δημοκράτης;
Αλλες αντιθέσεις έχουν νά κάνουνε μέ τίς δικές μάς διαμάχες καί μέ τίς ταμπέλες του Δεξιού καί του Αριστερού πού μας κολλήσανε κάποτε καί τίς οποίες οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι επειδή θέλουν χωρισμένο τόν ελληνικό λαό, συνεχίζουν νά συντηρούν. Πρέπει νά είμαστε χωρισμένοι σέ δύο στρατόπεδα ώστε νά μην προκόψουμε καί για νά μήν υπαρξει αξιοκρατία σέ αυτή τή χώρα. Οι δεξιοί πρέπει νά διορίζουν δεξιούς καί οι αριστεροί αριστερούς, ώστε οι άξιοι καί οι ικανοί νά μένουν στό περιθώριο. Αυτή τήν κατάσταση τήν υπέθαλπε καί υποθάλπει τό κόμμα πού βρίσκοταν είκοσι χρόνια στήν εξουσία καί χρεοκώπησε τό Ελληνικό κράτος. Εδώ πάλι χρησιμοποιούνται δύο μέτρα καί σταθμά όπου θυμόμαστε μόνο τά εγκλήματα της δεξιάς τήν περίοδο 1950 μέχρι 1974, αλλά λησμονούμε τά εγκλήματα καί τίς σφαγές πού έγιναν τήν περίδο 1942-1949, από τούς αριστερούς αντάρτες. Γιατί κατακρίνουμε τόν Παπαδόπουλο καί επαινούμε τόν Βελουχιώτη πού εξόντωσε όλες τίς αντάρτικες ομάδες πού δέν ήλεγχε, δέν μπορώ νά τό καταλάβω. Γιατί είναι γιορτή Δημοκρατίας αυτή πού γίνεται στή Μακρόνησσο καί γιορτή μίσους αυτή του Γράμμου, πού μας έσωσε από τήν Σταλινική δικτατορία είναι καί αυτό άξιο απορίας. Οσοι υποστηρίζουν τόν Χίτλερ πού εξόντωσε στά στρατόπεδα συγκέντρωσης εκατομμύρια αθώους είναι φασίστες καί όσοι υποστηρίζουν τόν Στάλιν πού εξόντωσε στά γκουλάγκ της Σιβηρίας ίσως περισσότερα εκατομμύρια αθώους, είναι προοδευτικοί. Γιατί ο Μεταξάς ήταν κακός δικτάτορας καί ο Κάστρο είναι καλός δικτάτορας; Μάλιστα οι οπαδοί του δικτάτορα Κάστρο μετά βδελυγμίας προσπαθούν νά αποκυρήξουν τόν δικτάτορα Μεταξά, ο οποίος πήρε τήν εξουσία καί μέ τήν έγκριση του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Αυτοί οι παραλογισμοί συμβαίνουν μόνο στήν χώρα μας καί όχι σέ άλλος ευρωπαϊκές χώρες όπου καταδικάζονται καί οι δύο μεγάλοι σφαγείς του εικοστού αιώνα (Χίτλερ, Στάλιν). Μία άλλη αντίθεση είναι η σχετική μέ τούς ακροαριστερούς τρομοκράτες πού σκορπούσαν τόν θάνατο γιά 30 χρόνια καί τούς ομοϊδεάτες τους πού καίνε τόν πανεπιστημιακό χώρο καί καταστρέφουν τά μαγαζιά καί τά αυτοκίνητα πολιτών. Αυτούς τά ΜΜΕ καί διάφοροι προδοδευτικοί δέν τούς έχουν αποκαλέσει ποτέ ακροαριστερούς, δημοσίευαν τίς ποτισμένες μέ αίμα προκυρήξεις τους, καί έδειχναν νά τούς συμπαθούν κιόλας. Αν κάποια αντίθετη ομάδα κάνει αντίστοιχες ενέργειες, τότε όλοι τούς δείχουν μέ τό δάκτυλο καί τούς αποκαλούν μέ πάθος "ακροδεξιούς".
Ενας άλλος σφαγέας πού δέν τολμά νά καταδικαστεί από τό ελληνικό κράτος καί τούς προδοδευτικούς είναι ο Κεμάλ, ο εμπνευστής του Χίτλερ. Είναι γνωστό ότι ο Χίτλερ όταν τον ρώτησαν γιά τήν κρίση της ιστορίας σχετικά μέ τήν εξόντωση των Εβραίων, είχε πεί: "Ποιός θυμάται τούς Αρμενίους;". Ετσι τό κράτος μας μέ τους λακέδες του υπακούοντας τυφλά στό Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εβραίων τιμά τό ολοκαύτωμα των Εβραίων καί αρνείται νά τιμήσει τήν μνήμη των σφαγμένων Μικρασιατών από τόν Κεμάλ. Μάλιστα ο πρίγκηπας πολιτικός μας έχει καταθέσει καί στεφάνι στο μαυσωλείο του σφαγέα των Ελλήνων, στήν Αγκυρα. Όποιος αρνείται τό ολοκαύτωμα των Εβραίων είναι ρατσιστής, όποιος αρνείται τό ολοκαύτωμα των Ελλήνων σημαίνει ότι "είναι προδευτικός κοιτάζει μπροστά καί έχει ξεφύγει από τίς αγκυλώσεις του παρελθόντος". Πάλι δύο μέτρα καί δύο σταθμά.
Κλείνοντας θέλω νά ελπίζω ότι τά νέα παιδιά δέν θά υποκύψουν στά πρότυπα πού προβάλει η τηλεόραση. Πρότυπα πού έχουν νά κάνουν μέ τόν εύκολο πλουτισμό, μέ τήν ομορφιά του σώματος, μέ τήν προστυχιά, μέ τήν καλοπέραση καί τό γλέντι, μέ τήν ευτέλεια, μέ τήν φιγούρα αλλά θά προστρέξουν στά πρότυπα πού μάς δίδαξε ο Ομηρος όπως η αγάπη γιά τήν οικογένεια καί τήν πατρίδα, στά πρότυπα πού μας δίδαξε ο Σωκράτης, όπως η ηθική καί η πίστη στούς νόμους, στά πρότυπα του Ρωμανού καί του Παλαιολόγου, όπως η αυτοθυσία γιά τήν σωτηρία της πατρίδας, στά πρότυπα των Πατέρων της Εκκλησίας μας, όπως η αγάπη στόν φτωχό καί στόν πλησίον μας, στα πρότυπα των επαναστατών του '21, όπως είναι η ελευθερία, γιατί σέ αυτά στηρίζεται η πραγματική Δημοκρατία.
